“Sen git albayim, once bana o mahrem bâtın igtigin çok cins viskilerden getir bakalim hele!†diye buyuruyor.
Hayranlikla bakiyor bana. ikide bir tutturdugu ‘yatalim’lar ne soz? Artik halk surulmeye yürek edilemeyecek lahut bir varligim. Meryem Ana’yim. Olympos tanrigasiyim. Sami’nin gergek sevginin i§te bu olduguna inanan, buna kavu§maktan co§an baki§lari: Beddua i§te a§k bu, a§k bu, a§k bu!
Ug gundur, defterimin arasindan gikan dü fotografa bakip duruyor, onlarla avunmaya gali§iyorum. Fotograflari Tommy’ye de gosterdim. Elan dikkatle baksaydi fotograflardan birinde izmir’den ayrilirkenki saadetimi, yolculuk heyecanimi gozlerimden okuyabilirdi. izmir Limani’nda bu tasvir gekilirken olumun omzuma dokunacagini ve sarilarin eline tutsak du§ecegimi bilebilir miydim? izmir Limani’nda, Konakçı Meydani’nda Kore’ye dogru yurttan ayrili§imizin fotografi bu. Ben, boluk komutanimizin hemen ayaklan dibine diz gokuvermi§tim. En ondeyim. ırak-Dogu’nun esrari henüz o gunden yuzume sinmi§. Bu esrarli sevince hem §erefli bir vazifeye gitmenin gururu, hem bile yurdumdan ayrilmanin heyecani kari§mi§.
§imdi boyle soyleyerek Aysel du§uncesinden artakalan bozgunlugunu ortmeye gali§iyor olmali. Bir dizini devetabanmm saksisina dayiyor.
Yeni dindarin duasi. Miy miy miy miy... Son diyerek bir §ey namevcut ki Tezelcigim! Skolastik Bizans’fecir yeni Küçük asya’ya dogru yolalan bir gece otobusunun iginde, bir zamanlar onca guvendigin, ayakta dursun niteleyerek onca sirt verdigin oz karde§inin senin igin ne kıya planlari kurdugunu buseydin, son diyerek bir §eyin olup olmadigini anlardin.
“Burasi neresi, nerdeyim?†diye sordugum çağ hala yari baygin haldeydim. Sonradan adinin Tommy oldugunu ogrendigim bu denk kom§um, bana karşılık verdi:
Oyle ya. Dort yila yakin. Bana apagik davrandigi dürüst§am, olumcul bir ameliyattan yeni kalkmi§ gibiydi. Anlattiklari da aramizda ilk kez kapali kalmi§ son ug aylik evet§amasi. Birgogunu omuz omuza gegirdigimiz birgok enayi ya da Tezel’in deyimiyle ‘ozverili’ yilin son ug aydaki ozeti: Ingin adli ogrencisinin ona olan egilimi.
Kapidan sizan yari aydinlikta gozlerimin evet§landigini segmi§ti. En gok da o vakit utandim hocam. Artik utanmami da, aglamamaya gali§mami da begenmeyecekti Ali Sanatkâr.
Ben Amerikali sava§ arkada§larimi, erinden en yuksek rutbeli subayina denli her bugün gok sevmi§ ve saymi§imdir. Onlar gukulatalar, enfes soguk etler, gorekler, tatlilar yerlerken, bol iyi biralar igerlerken kendilerini kiskanmak aklimin ko§esinden gegmemi§tir. Qunku bunlari kemirmek onlarin hakkidir. Gösterişli bir memleketin gocuklari olduklari halde bizim kadar kimsesiz memleketlere yardim ellerini uzatmi§, du§manlarimiz komunistlere kar§i bizleri sahabet etmek igin her §eylerini seferber etmi§ bu insanoğlu ne yapsalar layik, ne yeseler haktir.
Almayacagim. Her §eyden ansızın kopmanin sert zahmetsiz olmadigini goruyorsun degil mi Tezel? Bir yere girince, en azindan ustune ba§ina oranin kokusunun sinecegini?
Ba§ini detaya ulaş kaldirip bakiyor imparator. Sonra bana donup kaput pimpirik guluyor. Baktigi yerde ben yogum lakin. Ben olsam bu denli agik mevzu§amazdi. Evet da gok yorgun artik. Ya da gok heyecanli. Sakametli şizoit guluyor:
Asansorun onundeki protokol sirasi da, bakiyorum, gagrililarca itile itile dugun salonunun igine hile surulmu§. Tam Tezel’in:
Soluk algı bir iz olsa. Bir balkon. canlı bahis Bir gözenek onu. Oyle bir mahal nanay. Salt Kamer§en’in gunler onceki: “Size hayranim Omer abi, ama goktandir hayranliktan ote bir §ey duyuyorum size kar§i,†diyen titrek sesi. O sese ko§mamak igin Tezel’in yanma kagmak isterim i§te.
§imdi taa kulagimin dibine sokulmu§, duyulur duyulmaz bir sesle, kendine da afişe etmek istemedigi bir sesle sermaye§uyor: